Πότε η "ανθρωπιά" και το φιλότιμο έχουν πραγματική αξία?

Περπατώντας την Μεγάλη Εβδομάδα στους κεντρικούς δρόμους της πόλης ,παρατήρησα ότι ο κόσμος ήταν πιο εγκάρδιος με τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες .

Όλοι δείξανε έστω ένα μικρό κομμάτι του ανθρώπινου χαρακτήρα , μοιράζοντας τρόφιμα ή δίνοντας χρήματα στους επαίτες .

Αν και τα εγκάρδια χαμόγελα και οι ζεστές συμπεριφορές εξαφανίστηκαν αμέσως μετά το φαγοπότι της Κυριακής του Πάσχα, οφείλω να πω πως υπάρχουν ενδείξεις πως ο κόσμος είναι εν δυνάμει στοργικός και διαφέρει από τα ζώα που αλληλοσπαράζονται...

Μόνο εν δυνάμει ...

Δεν είναι αυτό που θέλω από τη ζωή όμως.

Εγώ θέλω να μου φέρονται ανθρώπινα και όταν είμαι καλά επίσης, όχι μόνο όταν δεν είμαι.

Να είστε σίγουροι , ότι όταν ένας άξιος άνθρωπος δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση, σημαίνει ότι κάποιοι ίσως να μη τους φέρθηκαν έντιμα.

Οι άξιοι και οι άνθρωποι που μοχθούν στη ζωή, δεν έχουν ανάγκη από ελεημοσύνη, αλλά από δικαιοσύνη .

Προσπαθήστε να δίνετε κίνητρα να ορθοποδήσουν οι συνάνθρωποί σας που το έχουν ανάγκη, βοηθήστε τους να θυμηθούν τι αξίζουν να είναι, τι μπορούν να γίνουν και μην τους αφήσετε ποτέ να αποδεχθούν ότι δεν αξίζουν.

Και όπως λένε οι Κινέζοι :