Το παιδι μου μετραει με τα δαχτυλα. Ειναι κακό?

Σχεδόν όλα τα παιδιά να μαθαίνουν πώς να μετρούν χρησιμοποιώντας τα δάχτυλά τους.

Αλλά καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και τα μαθηματικά προβλήματα γίνονται πιο δύσκολα, η πράξη της καταμέτρησης στα δάχτυλα , συχνά αποθαρρύνει τα παιδιά ή μπορεί ν θεωρηθεί ως λιγότερο έξυπνο τρόπος για να επιλύσει το πρόβλημα.

Ωστόσο, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές που επιτρέπουν στα παιδιά να χρησιμοποιούν τα δάχτυλά τους μπορεί να έχει ένα θετικό : την ενίσχυση των δικτύων του εγκεφάλου.

Ο καθηγητής του Στάνφορντ Jo Boaler γράφει στην ιστοσελίδα "The Atlantic" σχετικά με τα νευρολογικά οφέλη από τη χρήση των δαχτύλων στην καταμέτρηση και πώς μπορεί να συμβάλει στην προηγμένη σκέψη, στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στα μαθηματικά.

Η διακοπή των μαθητών από το να χρησιμοποιούν τα δάχτυλά τους όταν μετράνε θα μπορούσε, σύμφωνα με τη νέα έρευνα του καθηγητή, ν είναι σαν να σταματήσει η μαθηματική τους ανάπτυξη.

Η ανάγκη και η σημασία της αντίληψης μέσω των δακτύλων, θα μπορούσε ακόμη να είναι ο λόγος που οι πιανίστες, καθώς και άλλοι μουσικοί, συχνά εμφανίζουν υψηλότερη μαθηματική κατανόηση από τους ανθρώπους που δεν μαθαίνουν ένα μουσικό όργανο.

Ο Boaler έχει αναπτύξει την έρευνα και το πρόγραμμα σπουδών για να

υποστηρίξει ένα πιο ελκυστικό τρόπο για να διδάξει μαθηματικά εφαρμόζοντας οπτική σκέψη, την αριθμητική και τη νοοτροπία της ανάπτυξης.

Το πρόγραμμα ονομάζεται YouCubed, στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ , και βοηθά τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς να ξεπεράσουν τα οδοφράγματα στην εκμάθηση των μαθηματικών. Το άγχος για τα μαθηματικά θεωρείται ένα εμπόδιο για την εκμάθηση των μαθηματικών. Εφιστώντας την προσοχή και κάνοντας επανεξέταση πώς τα μαθηματικά διδάσκονται, ο Boaler δημιουργεί μια ευρύτερη διαδρομή για τους μαθητές και ενήλικες, να αναπτύξουν μια αγάπη για τα μαθηματικά.

Είναι έκπληξη το γεγονός ότι οι μαθητές συχνά θεωρούν ότι τα μαθηματικά είναι απρόσιτα και βαρετά , ιδιαίτερα όταν δυσκολεύουν στις τάξεις.

Οι μαθητές αναγκάζονται να απομνημονεύσουν απέξω μαθηματικούς τύπους και άπειρες σελίδες με αριθμούς, με λίγες οπτική ή δημιουργικές αναπαραστάσεις των μαθηματικών, συχνά λόγω των ελαττωματικών οδηγών σπουδών.

Συνοψίζοντας, με βάση την έρευνα του Δρ. Βoaler, αντιλαμβανόμαστε ότι η χρησιμοποίηση των δακτύλων στο παιδί όταν μετράει και κάνει πράξεις δεν είναι κακό και δεν πρέπει να το καταπιέζουμε να σταματήσει να το κάνει.

Σίγουρα μεγαλώνοντας θα δει ότι δεν μπορεί να κάνει πιο δύσκολες πράξεις .

Εκεί είναι το κλειδί να μην το προσβάλλετε , να μην το μειώσετε και να το βοηθήσετε να καταλάβει ότι ο τρόπος πράξεων με γραφή , έχει πιο καλά αποτελέσματα.

Πηγή : Ilaria Berteletti et al, Perceiving fingers in single-digit arithmetic problems , 2015