Κάνε καμιά #πράξη μπας και σώσουμε τίποτα....

Αφορμή να γράψω αυτό το άρθρο στάθηκε η μαζική τάση που παρατηρήθηκε στα κοινωνικά δίκτυα, σχετικά με δράσεις τύπου #irunmarathon ή #prayparis.

Δεν θα σχολιάσω το περιεχόμενο και την αφορμή που υπήρξε για τη δημιουργία αυτών των "hashtags" ( η αγγλική ορολογία για το καγκελάκι #) , ούτε θα αναφέρω τις τόσες ζωές που χάνονται καθημερινά σε κράτη που δεν είναι στην Ευρώπη, ούτε καν θα πω για τις ψυχούλες που πνίγονται κάθε μέρα στο Αιγαίο .

Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι η μαζικότητα μετάδοσης συναισθημάτων.

Γίνεται ένα τραγικό γεγονός, παίρνει δημοσιότητα και μετά από λίγο όλοι οι χρήστες του Facebook (για παράδειγμα), είναι συντετριμμένοι για το τραγικό γεγονός αυτό. Μάλιστα παρατηρούμε και "posts" απείρου κάλους και δράματος, που ακολουθούνται από φωτογραφίες . Αυτό για 2-3 μέρες, όσο το "τραγικό γεγονός πουλάει likes", μετά όλοι ξεχνάνε καν τι έγινε, καθώς και το πόσο δυστυχισμένοι ήταν και ένιωθαν.

Τι εννοώ με την φράση "πουλάει"? Η από κάτω φωτογραφία απαντάει πιστεύω.

Ζούμε σε μια κοινωνία που όλα γύρω μας προσπαθούν να μας κάνουν μονάδες. Δείτε τις διαφημίσεις , τις εκπομπές , τα περιοδικά και τις πινακίδες στο δρόμο.

"Εσύ έχει το καλύτερο αμάξι γιατί έχει κύρος"

"Εσύ το πιο τέλειο κορμί να σε χαζεύουν"

"Εσύ το πιο τέλειο φόρεμα ή κοστούμι"

"Εσύ το πιο τέλειο gadget"

Εσύ... εσύ ... εσύ... που χάθηκε το εμείς μωρέ ;

Δεν λέω, καλό να τονίζουμε την μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου και το πόσο σημασία έχει να σεβόμαστε τον εαυτό μας, πιστεύετε όμως ότι αν δε πετύχετε όλα αυτά που "προστάζουν" οι εντολές του κοινωνικού μιμητισμού , δεν θα είστε ευτυχισμένοι ;

Να σας θυμίσω τι φορούσαν , τι gadget είχαν και πόσο απλή ήταν η καθημερινότητα αυτών που κληρονομήσαμε πολίτευμα, ιδέες, γλώσσα, επιστήμες και όλα όσα έχουμε σήμερα πηγάζουν από εκεί ;

Είναι ωραίο να εξωτερικεύουμε τα συναισθήματά μας και τους προβληματισμούς μας, καθώς και να είμαστε σε επαφή με όλους τους ανθρώπους του κόσμου, όταν κάνεις τις σκέψεις σου δεδομένα ενός λογισμικού όμως, δε τα εξωτερικεύεις, απλά χάνονται πιο βαθιά .

Παραπονιέστε ότι ο πολιτισμός μας βουλιάζει... αλλά αντι να κολυμπήσετε ή να βοηθήσετε τον διπλανό σας να σωθεί, κοιτάτε να βουλιάξετε ντυμένοι στην εντέλεια ή με το κινητό στο χέρι.

Φαντάζομαι όλους αυτούς που κάνουν #πόσοπονάωγιατοδράμα, να βλέπουν έναν να πνίγεται στη θάλασσα και να βγάζουν φωτογραφίες #προσευχήστουςπνιγμένους ...

Εντάξει #στεναχωριέσαι... κάνε και καμιά πράξη όμως μπας και σώσουμε τίποτα.

Ο Αντώνιος Καλέντζης έχει γραφείο Ψυχολόγου στην Πάτρα και είναι μέλος του Βρετανικού Συλλόγου Ψυχολόγων , καθώς και του διεθνούς Συλλόγου Καθοδηγητικών Ψυχολόγων (coaching Psychology). Επίσης έχει μετεκπαίδευση στη "Διαχείριση άγχους" από το πανεπιστήμιο του Harvard Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του www.antonioskalentzis.eu

ή στο τηλέφωνο 2610 322306

Επιμέλεια άρθρου:

Αντώνιος Καλέντζης MBPsS / MISCP

Ψυχοπαιδαγωγική και Συμβουλευτική

Μέλος Βρετανικού Συλλόγου Ψυχολόγων

Κλινικών Ψυχολόγων , Νευροψυχολόγων

Μέλος Διεθνούς Συλλόγου Coaching Ψυχολόγων

psychologized@gmail.com | www.antonioskalentzis.eu