"Εφυγα από την Ελλάδα με σπασμένα φτερά και νόμιζα πως δεν θα μπορούσα πια ποτέ να πετάξω"

Ο Γεώργιος Παπανικολάου (13 Μαΐου 1883 - 19 Φεβρουαρίου 1962)

"Εφυγα από την Ελλάδα με σπασμένα φτερά και νόμιζα πως δεν θα μπορούσα πια ποτέ να πετάξω. Όλοι γύρω μου με θεωρούσαν ως ένα ναυαγισμένο ιδεοπαθή και άρχισα σιγά σιγά να το πιστεύω και εγώ ο ίδιος... Ευτυχώς εδώ βρήκα άλλο κόσμο, άλλους ανθρώπους με πλατύτερες ιδέες με ευγενέστερα αισθήματα με υψηλότερα ιδεώδη και μπόρεσα να μπω πάλιν εις τον δρόμον μου. Για πρώτην φορά στην ζωήν μου ημπορώ να πω πως είμαι ευχαριστημένος.

Έχω γύρω μου ζωήν που κοιτάζει μπροστά εις το μέλλον και όχι οπίσω εις το παρελθόν. Η Ελλάς είναι ένα παμμέγιστον νεκροταφείον επάνω εις το οποίον είναι στημένα τα πέτρινα αγάλματα των αρχαίων σοφών. Πίσω,πίσω, πίσω. Η έρευνα είναι η ψυχή της προόδου. Ο αμερικανός ή ο ευρωπαίος όταν του πω ότι είμαι επιστήμων και δεν κάνω τίποτε άλλο από το να ερευνώ με θεωρεί όχι μόνον ως χρήσιμον στοιχείο, αλλά ως κάτι ανώτερο από τους κοινούς ανθρώπους. Ο έλλην με θεωρεί απεναντίας ως ένα άχρηστον όν και όχι μόνον άχρηστον αλλά και επικίνδυνον ως ένα είδος φρενοπαθούς, ο οποίος έχεικαταληφθεί από μανίαν μέσα εις το νεκροταφείον του και απειλεί να τους σπάσει κάποιο είδωλο, κάποιο άγαλμα του παλαιού καιρού."

Το αιώνιο πρόβλημα της Ελλάδας. Όπου ο γιατρός μετρά μόνο αν πετύχει επαγγελματικά. Όπου οι συνθήκες για την πρωτοπορία στην έρευνα εξακολουθούν να είναι απαγορευτικές. Όπου ο ταλαντούχος νέος αντιμετωπίζεται με ειρωνεία απ' τους συνομιλήκους και με καχυποψία από τους φτασμένους συναδέλφους.

Όπου η ιατρική πρόοδος εξακολουθεί να παραμένει είδος εισαγόμενον και μάλιστα πολυτελείας, πολλές φορές χάρη στις έρευνες Ελλήνων γιατρών που μεγαλουργούν μόλις ξεφύγουν απ' την ασφυχτική αγκαλιά της μάνας πατρίδας. Είναι κρίμα γιατί οι σκέψεις αυτές του μεγάλου μας συμπατριώτη θα μπορούσε να είχαν γραφτεί χθες, γιατί τίποτε δεν άλλαξε ακόμη στη νοοτροπία. Κι ας ενταχθήκαμε στην ΕΟΚ.

Κι ας γίναμε Ευρώπη. "Η Ελλάς είναι ένα παμμέγιστον νεκροταφείον επάνω εις το οποίον είναι στημένα τα πέτρινα αγάλματα των αρχαίων σοφών."

Ανάμεσά τους και το άγαλμα του Γεωργίου Παπανικολάου...

Ασχέτως αν η πατρίδα μας είναι δαχτυλοδεικτούμενη ως αρνητικό πρότυπο, ασχέτως αν εμείς οι νεοέλληνες προσπαθούμε χωρίς αντίκρυσμα κάνοντας αρκετές φορές τον εθελοντή για να φτιάξουμε το βιογραφικό μας, ένα μόνο ξέρω...

Έχουμε χρέος να δομήσουμε ξανά την πατρίδα μας και να μην την αφήσουμε έρμαιο . Όλοι, ανεξαιρέτως ειδικότητας ή γνωστικών ικανοτήτων, πρέπει να αγαπήσουμε αυτόν τον τόπο και να βάλουμε το κεφάλι κάτω με αμέριστη προσπάθεια και αγώνα.

Δεν χρειάζεται να φοβάστε για το αύριο... όταν έχεις το θάρρος να κοιτάξεις τον διπλανό σου στα μάτια και την γενναιότητα να χαμογελάσεις σε μια δυσκολία , όλα μπορεί να τα καταφέρεις... αρκεί να αγαπήσεις τον εαυτό σου λίγο παραπάνω , καθώς και αυτό που θες να αλλάξεις.

Η ιστοσελίδα μας Psychologized δίνει την ευκαιρία στον κάθε έναν επιστήμονα ανθρωπιστικών επιστημών να δημοσιεύσει δωρεάν το άρθρο του , ευχόμενοι να είναι ένα λιθαράκι στο μακρύ δρόμο παραγωγικότητας που θα έχουν.

Επιμέλεια άρθρου: