« Να μ΄ αγκαλιαζεις..»

Ποιο μωρό δεν επιθυμεί να μεγαλώσει και ποιος ενήλικας δεν αναζητά μια αγκαλιά για να νιώσει ευτυχισμένος έστω και για τα δευτερόλεπτα που αυτή διαρκεί ?

Τι συμβαίνει όμως στην πραγματική ζωή;

Οικονομία στα χάδια. Οικονομία στα χάδια είτε σε αυτά που δίνουμε είτε σε αυτά που λαμβάνουμε. Παρόλο που οι άνθρωποι αναζητούν, λατρεύουν, γοητεύονται και χαίρονται από τα χάδια, στην πραγματικότητα τα υποβιβάζουν, τα παραμελούν για να εκλογικεύσουν την συμπεριφορά τους . Όμως, για να είναι κάποιος «υγιής» ,πρέπει να εμπλακεί με τους ανθρώπους και να επιδιώξει από αυτούς ένα άγγιγμα, μια αγκαλιά.

Υπάρχουν πολλά διαφορετικά αγγίγματα. Το φιλικό πείραγμα με χτύπημα στην πλάτη, μια απρόσωπη τελετουργική χειρονομία χαιρετισμού, ελεγχόμενα αγγίγματα με στόχο να κατευθύνουν τη συμπεριφορά, τυχαία αγγίγματα , ερωτική, μητρική ή φιλική αγκαλιά. Όλα αυτά τα είδη αγγίγματος έχουν βασικό κοινό χαρακτηριστικό ότι συναποτελούν την αρχαιότερη και ευρύτερα χρησιμοποιούμενη μη λεκτική μορφή επικοινωνίας στον κόσμο. Το μυστικό όμως στην αξία του αγγίγματος διαδραματίζει η ίδια ορμόνη που παίζει ζωτικό ρόλο στην ανάπτυξη του δεσμού μεταξύ μητέρας και παιδιού.

Αυτή η βασική συμπεριφορική ορμόνη ονομάζεται οξυτοκίνη και στους ενήλικες συνήθως αυξάνεται μετά από έναν οργασμό, ένα μασάζ ,χάδια η μια αμοιβαία αγκαλιά.

Μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στο πανεπιστήμιο του Wisconsin μελετώντας πιθήκους, έδειξαν ότι υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ της οξυτοκίνης σε ορισμένα τμήματα του εγκεφάλου και του δεσμού που αναπτύσσει ένα ζευγάρι. Τα επίπεδα της ορμόνης αυξομειώνονται ανάλογα με τα χάδια, τις περιποιήσεις, τη φροντίδα, και τα αγγίγματα της αλληλεπίδρασης του ζεύγους.

Έτσι σε μονογαμικά θηλαστικά τις πιο δυνατές σχέσεις συνόδευαν υψηλά επίπεδα οξυτοκίνης στον οργανισμό.

Που καταλήγουμε;

Προαπαιτούμενο για κάθε σχέση και για τη διάρκεια της στο χρόνο είναι το εξής:

« Μη σταματάτε στιγμή να αγγίζετε ο ένας τον άλλο»

Τι συμβαίνει όταν κάποιος δεν λαμβάνει αρκετές αγκαλιές στη ζωή του;

Επιστημονικές έρευνες σχετικά με τη σημασία της αγκαλιάς συντείνουν στο ότι τα ζώα που δεν είχαν αρκετή φυσική επαφή και 'αγκάλιασμα' με το είδος τους, επιδείκνυαν επιθετική συμπεριφορά. Αντίστοιχα, τα παιδιά που έχουν στερηθεί τη μητρική αγκαλιά –και όχι μόνο- κινδυνεύουν να έχουν περισσότερα προβλήματα στη συμπεριφορά, σ το συναίσθημα και την κοινωνική ζωή καθώς μεγαλώνουν. Παιδιά που μεγάλωσαν σε ορφανοτροφεία με καλές συνθήκες (καθαρό και προσεγμένο περιβάλλον, καλυμμένες βιοποριστικές ανάγκες), είχαν ψυχοκινητική καθυστέρηση, επειδή δεν είχαν αγκαλιές και συναισθηματικό δέσιμο με τα άτομα που τα φρόντιζαν

Πόσους λόγους μπορείς λοιπόν να σκεφτείς για να «αλληλοαγκαλιαστείς;»

Μια ζεστή αγκαλιά προσφέρει πολλά περισσότερα από μια πρόσκαιρη ανακούφιση ή επιβράβευση.. Και ναι η αγκαλιά εκτός από μορφή εκδήλωσης αγάπης από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι ένα ισχυρό φάρμακο που δε στοιχίζει τίποτα αλλά γιατρεύει και απαλύνει τις πληγές του σώματος και της ψυχής μας.

Καταρχήν , μια αμοιβαία αγκαλιά δείχνει ενδιαφέρον, συναισθηματική και ψυχική εγγύτητα και ζεστασιά! Ποιος δεν θα θελε να προσθέσει στη ζωή του μια τέτοια νότα ψυχικής ευφορίας και να μειώσει το αίσθημα της μοναξιάς;

Νευρολογικά, αυτό το θετικό συναίσθημα που συνοδεύει την αγκαλιά, είναι ακριβώς αυτή η φυσική ορμόνη που προανέφερα, η οξυτοκινη, γνωστή ως «ορμόνη της αγάπης» που συνδέεται με συναισθηματικό δέσιμο σιγουριά και ασφάλεια. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος είναι βιολογικά φτιαγμένος για να «δένεται». Μάλιστα, έρευνα στις ΗΠΑ δείχνει ότι ζευγάρια που δεν αγκαλιάζονταν είχαν αυξημένο καρδιακό παλμό (ελαφριά ταχυκαρδία) σε σχέση με ζευγάρια που αγκαλιάζονταν συχνά.

Παράλληλα η αγκαλιά βοηθά στην έκκρισης μιας ορμόνης που ονομάζεται ωκυτοκίνη και αποτελεί την ορμόνη της ευεξίας. Το άγγιγμα μέσω ερεθισμού νευρικών απολήξεων που υπάρχουν στο δέρμα δίνει το σήμα στον εγκέφαλο για την παραγωγή της ωκυτοκίνης και αυτή με τη σειρά της κινητοποιεί ενδορφίνες. Οι ενδορφίνες και η ωκυτοκίνη όταν εκκρίνονται από τον οργανισμό μας κάνουν να αισθανόμαστε όμορφα.

Έπειτα, μια ζεστή αγκαλιά μπορεί να μειώσει την κορτιζόλη, την ορμόνη του στρες που παράγεται στο σώμα όταν το άτομο αισθάνεται πιεσμένο και αγχωμένο ενώ ταυτόχρονα μειώνει και την αρτηριακή πίεση .

Το σώμα χαλαρώνει και στέλνει μηνύματα ηρεμίας στον εγκέφαλο, που με τη σειρά του τα μεταδίδει σε άλλα σημεία του σώματος, με αποτέλεσμα να μειώνεται το στρες, το άγχος, η αίσθηση της πίεσης και να αυξάνεται η ηρεμία και η ευεξία του ατόμου.

«Μην πάρεις αγκαλιά το μωρό που κλαίει, θα το κακομάθεις!» είναι μια συχνή παραίνεση προς νέους γονείς. Λάθος! Τα μωρά χρειάζονται την αγκαλιά του γονιού για να ηρεμήσουν και να αισθανθούν ασφάλεια ώστε να αρχίσουν να εξερευνούν και να μεγαλώσουν ως υγιείς ενήλικες που στρεσάρονται και αγχώνονται λιγότερο, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα πανεπιστημίου των ΗΠΑ.

Επίσης, το αγκάλιασμα, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Psychological Science τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα. Έτσι, κάποιος που λαμβάνει συχνές αγκαλιές από αγαπημένα του πρόσωπα και κατεπέκταση έχει ζεστές σχέσεις και κοινωνική υποστήριξη, όταν αρρωστήσει έχει λιγότερα και μικρότερης έντασης συμπτώματα, σε σχέση με κάποιον άλλον που δεν έχει συχνές αγκαλιές και κοντινές σχέσεις στη ζωή του. Η αγκαλιά προς τον άρρωστο, αποτελεί τη φυσική εκδήλωση της κοινωνικής υποστήριξης, τον καθησυχάζει και έχει δράση καταπραϋντική.

Και φυσικά, από μικρά παιδιά αγκαλιά με το αγαπημένο άψυχο αντικείμενο -όπως ένα λούτρινο αρκουδάκι ή με το ίδιο το μαξιλάρι μας- καταλαγιάζουμε τους φόβους και τις στεναχώριες. Γιατί; Διότι, η αγκαλιά αυξάνει την αιμογλοβίνη στο αίμα, δημιουργεί ευεξία και βοηθά να ξεπεραστούν οι φόβοι.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με έρευνες του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον η τρυφερότητα που έχει εισπράξει ένα παιδί συνδέεται άμεσα με την ευφυΐα του ,καθώς και ότι συμφωνα με έρευνες της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου της Washington τα “καλώς” μεγαλωμένα παιδιά, τα παιδιά που δέχονται πολύ αγάπη, έχουν μεγαλύτερο ιππόκαμπο, μία δομή σημαντική για τη μάθηση και τη μνήμη.

Θα δεχτείς την αγκαλιά μου;

Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η προσωπικότητα κάθε ανθρώπου μπορεί να επηρεάσει το πόσο δεκτικός είναι στις αγκαλιές ή όχι. Έτσι, μπορεί το ένα παιδί να μένει «κολλημένο» πάνω στη μαμά του για να παρηγορηθεί όταν χτυπάει, και το άλλο να θέλει μόνο ένα χάδι στο κεφάλι για να ανακουφιστεί. Το σημαντικό είναι να παρέχεται στο καθένα η φυσική επαφή που του χρειάζεται.

Τι γίνεται όταν η αγκαλιά μας πνίγει και μας κάνει να ασφυκτιούμε ; Μια σωστή αγκαλιά σε αγκαλιάζει με τόσο γλυκό και τρυφερό τρόπο που δε σε πονά, δε σου δυσκολεύει την αναπνοή γιατί ακόμα κι όταν η αγκαλιά γίνεται για λόγους που εσένα σε κάνουν να πονάς τότε μια σωστή αγκαλιά οφείλει να σε παρηγορήσει αλλά και να σε κάνει να ονειρευτείς ξανά. Γιατί έτσι πρέπει να λειτουργεί μια αγκαλιά! Ανοίγει για να σε κλείσει εκεί μέσα πριν ακόμη της ζητηθεί!

Μην ακούτε το μυαλό σας που σίγουρα με άπειρα ερωτήματα και διλήμματα θα σας προκαλέσει αμηχανία και αμφιβολίες, σφιχταγκαλιάστε άφοβα τους γύρω σας νιώθοντας την αγάπη και την ενέργεια να ρέει μέσα σας και αν κάποια στιγμή έχετε την εντύπωση πως χάνεστε στην αγκαλιά του άλλου αφεθείτε.

Άλλωστε, σύμφωνα με το διάσημο Αμερικανό ψυχολόγο Ντέιβιντ Σναρτς, ένα παθιασμένο αγκάλιασμα ανάμεσα σε δύο ερωτευμένα άτομα είναι πιο «ηλεκτρισμένο» ερωτικά απ΄ ό,τι ένα φιλί στο στόμα. Η αγκαλιά είναι το μέσο έκφρασης των πιο κρυφών επιθυμιών της ανθρώπινης ψυχής»

Είναι λοιπόν η αγκαλιά μέρος της ανθρώπινης φύσης. Η φυσική επαφή καλλιεργεί το αίσθημα ότι μας αγαπούν, κάποιοι νοιάζονται για μας, εκτοξεύει στον αέρα άγχος και ανησυχίες και ενισχύει ανθρώπινους δεσμούς.

Μη βάζετε λοιπόν όρια στην αγκαλιά σας!

Επιμέλεια άρθρου

Πωλίνα Χριστίνα Κρασανάκη

Φοιτήτρια τμήματος Ψυχολογίας
Αριστοτελείου Πανεπιστημίου