Μια νέα έρευνα που έγινε από τον Δρ Τζέρεμι Σίμπολντ Sibold et al., 2015 , έδειξε ότι η άσκηση για τους μαθητές γυμνασίου μπορεί να μειώσει την αυτοκτονία κατά 23% !!!
Με τον όρο άσκηση, εννοούμε την σωματική, που μπορεί να έρθει από ένα άθλημα , χορό, δραστηριότητες, τρέξιμο. Αυτή η σωματική άσκηση, λοιπόν, είχε ευεργετική επίδραση και στις αυτοκτονικές σκέψεις των νέων και στις απόπειρες αυτοκτονίας.
Η μελέτη είναι η πρώτη που δείχνει ότι η άσκηση μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές που είναι θύματα εκφοβισμού (bullying )
Dr Jeremy Sibold, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας, δήλωσε:
"Έμεινα έκπληκτος ότι τα θετικά αποτελέσματα της άσκησης επηρεάζουν έντονα τα παιδιά που πραγματικά προσπαθούν να βλάψουν τον εαυτό τους.
Ακόμα και αν κάποιο παιδί προστατεύεται επειδή βρίσκεται μαζί με άλλα άτομα και συμμετέχουν σε μια δραστηριότητα μετά το σχολείο ή σε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα φυσικής αγωγής, αξίζει τον κόπο. "
Η έρευνα αυτή έγινε στις ΗΠΑ, με 13.583 μαθητές γυμνασίου και διαπίστωσε ότι η σωματική δραστηριότητα με τέσσερις ή περισσότερες ημέρες συνδεόταν με μια μείωση του 23% του αυτοκτονικού ιδεασμού και την απόπειρα !!!
Η έρευνα αποκάλυψε επίσης ότι:
30% των μαθητών ανέφεραν αίσθημα θλίψης για δύο ή περισσότερες εβδομάδες κατά το παρελθόν έτος.
22% ανέφεραν αυτοκτονικό ιδεασμό.
8,2% ανέφεραν απόπειρες αυτοκτονίας.
Οι μαθητές που δέχθηκαν bullying είχαν διπλάσιες πιθανότητες να αναφέρουν θλίψη και τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να σκεφτούν την αυτοκτονία ή να προσπαθούν να κάνουν σχετικές σκέψεις.
Καλά όλα αυτά στις ΗΠΑ. Πόσο διαφέρει όμως η ελληνική πραγματικότητα στα δικά μας σχολεία?
Επί του παρόντος, μόνο το ήμισυ περίπου των νέων στις τηρούν τις ελάχιστες προδιαγραφές για την άσκηση (τουλάχιστον 60 λεπτά την ημέρα).
Είναι απογοητευτικό ότι η άσκηση δεν είναι πλέον πανταχού παρούσα και ότι δεν θα ενθαρρύνεται περισσότερο στα σχολεία. Σε ένα σύστημα παιδείας που δημιουργεί νέους επιστήμονες , ή μάλλον καλύτερα νέους Έλληνες πολίτες, που παραμελούν την αξία της άθλησης και άσκησης.
Αν η άσκηση μειώνει τη θλίψη, τον αυτοκτονικό ιδεασμό και τις απόπειρες αυτοκτονίας, τότε γιατί δεν στηρίζονται τα προγράμματα φυσικής αγωγής και καθιστούν πιο δύσκολο για τους μαθητές να συμμετέχουν σε αθλητικά σωματεία σε μια τόσο κρίσιμη ηλικία;
Είναι πραγματικά αστείο, σε έναν τόπο που η άθληση ήταν ικανή να σταματήσει και έναν πόλεμο (Ολυμπιακοί αγώνες) , να ξεχνάμε το "νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ" .
Ο Αντώνιος Καλέντζης έχει γραφείο Ψυχολόγου στην Πάτρα και είναι μέλος του Βρετανικού Συλλόγου Ψυχολόγων , καθώς και του διεθνούς Συλλόγου Καθοδηγητικών Ψυχολόγων (coaching Psychology). Επίσης έχει μετεκπαίδευση στη "Διαχείριση άγχους" από το πανεπιστήμιο του Harvard Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του www.antonioskalentzis.eu ή στο τηλέφωνο
2610 322306
2610 322306
Επιμέλεια άρθρου:Αντώνιος Καλέντζης MBPsS / MISCPΨυχοπαιδαγωγική και ΣυμβουλευτικήΜέλος Βρετανικού Συλλόγου ΨυχολόγωνΚλινικών Ψυχολόγων , ΝευροψυχολόγωνΜέλος Διεθνής Συλλόγου Coaching Ψυχολόγωνpsychologized@gmail.com | www.antonioskalentzis.eu
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε να γράψετε την άποψή σας εδώ