Ο Δουλευταρας και ο Τεμπελης.. ( Διδακτικη Ιστορια - Αισωπος )

Κάποτε στα παλιά τα χρόνια.... ζούσανε στην Αίγυπτο δυο άνθρωποι, που τα σπίτια τους και τα χωράφια τους ήταν δίπλα-δίπλα. Ο ένας όμως ήταν δουλευταράς και ο άλλος τεμπέλης.

Από το πρωί ως το βράδυ, ο Δουλευταράς όργωνε τα χωράφια του, έσπερνε. Σκάλιζε, πότιζε, θέριζε ανάλογα με την εποχή που ήτανε, κι όταν τελείωνε τη δουλειά του στα χωράφια γυρνούσε στο σπίτι του και κάτι έβρισκε κι εκεί να κάνει… Πότε διόρθωνε το αλέτρι του, πότε κάρφωνε κανένα παράθυρο που είχε σπάσει, πότε περιποιόταν τα ζώα του, πότε σκάλιζε τα λαχανικά του… Όλο δούλευε κι όλο είχε προκοή και σιγά –σιγά έγινε ο πιο πλούσιος του τόπου.

Ο γείτονάς του όμως ο τεμπέλης έβρισκε πάντοτε αφορμές και προφάσεις για να μην δουλέψει. Το πρωί δεν ξυπνούσε χαράματα, όπως ο δουλευταράς, αλλά κοιμόταν και χουζούρευε στο κρεβάτι του, ώσπου ο ήλιος ανέβαινε ψηλά στον ουρανό, γιατί έλεγε πως όσο περισσότερο κοιμότανε, τόσο πιο ξεκούραστος θα ήτανε και τόσο πιο καλά θα δούλευε στο χωράφι του. Αλλά όταν έφτανε στο χωράφι, κόντευε πια μεσημέρι κι έτσι ως το απόγευμα δεν προλάβαινε να κάνει και πολλά πράγματα. Και το χωράφι του δεν ήτανε πολύ καλό ούτε έδινε πολύ καρπό. Κι έτσι χρόνο με το χρόνο γινότανε φτωχότερος, ώσπου έγινε ο πιο φτωχός όλου του τόπου.

Ζήλευε λοιπόν το γείτονά του τον Δουλευταρά κι έλεγε πως εκείνος ήτανε μάγος κι έκανε μάγια στα δικά του τα χωράφια να δίνουν πολύ καρπό και στο δικό του να μην δίνει καθόλου.

Μια μέρα οι δυο γείτονες συζητούσαν για τις σοδειές τους, κι επειδή ο Δουλευταράς είπε πως μόνο με την δουλειά προκόβει κανείς , ο τεμπέλης θύμωσε και σηκώνοντας το τσεκούρι του τον χτύπησε στο κεφάλι και τον σκότωσε.

Η συνέχεια και το τέλος της όμορφης αυτής ιστοριούλας του Αισώπου, είναι ότι ο φονιάς (πλέον) προσπαθεί να ξεφύγει από τους συγγενείς του δουλευταρά, αλλά στο τέλος σκοτώνεται από κάποιο άγριο ζώο.

Είναι αυτό που θα ονομάζαμε "Θεία δίκη" , ή μάλλον καλύτερα όπως μας λέγανε οι παππούδες μας , "ότι και αν κάνεις στη ζωή σου θα το βρεις μπροστά σου" .

Θα ήθελα να μπερδέψω όμως την ιστορία αυτή με την ελληνική καθημερινότητα.

Σίγουρα πολλοί αναρωτιέστε για το κουτσομπολιό ( διαβάστε εδώ) , σίγουρα αρκετοί θεωρείτε άδικο που ενώ εσείς κοπιάσατε να μην έχετε περισσότερους "καρπούς" από κάποιον τεμπέλη.

Τι κάνει να διαφέρει όμως αυτόν που κόπιασε και αυτόν που δεν κόπιασε ποτέ;

Το ότι όσοι κοπιάσανε , εκτιμούν τον κόπο του καθένα, σε οποιονδήποτε τομέα και επίσης αν θέλουν να καταφέρουν κάτι στη ζωή τους , που ήδη έχει καταφέρει κάποιος άλλος, δε θα τον βλάψουν, αλλά θα τον έχουν ως πρότυπο για να τον φθάσουν !!

Και όπως λέει το σοφό γνωμικό

"Αργία μήτηρ πάσης κακίας"