Τα ζώα είναι καλύτερα από τους ανθρώπους...λένε!

"Μακάρι οι άνθρωποι να ήταν σαν τον σκύλο.... αν σε ένα σκύλο κάνεις ένα καλό θα το θυμάται για πάντα, ενώ ένας άνθρωπος το ξεχνάει"

Είναι μια φράση που έχει τύχει πολλές φορές να ακούσω...

Αλήθεια και εσύ δεν το έχεις νιώσει ποτέ αυτό το πράγμα , όταν βλέπεις ένα γλυκό ζωάκι να σε κοιτάει στα μάτια ενώ το χαϊδεύεις?

Ποιος μπορεί να ξεχάσει την την συγκλονιστική πραγματική ιστορία του σκύλου Χάτσικο? Στην Ιαπωνία έχει συνδεθεί με την λέξη "αφοσίωση" . Μάλιστα υπάρχει και άγαλμα με τον σκύλο αυτό , δείχνοντας τον σεβασμό στην αρετή της αφοσίωσης.

(Τρέιλερ από την ταινία, πραγματικά αξίζει να τη δείτε)

Σήμερα είχα μια πολύ όμορφη εμπειρία...

Μετά από αρκετό καιρό πήγα στο χωριό μου, το τόπο καταγωγής της μητέρας μου και το μέρος που έχω πολλές όμορφες στιγμές της ζωής μου .

Οι γονείς μου , μιας και το χωριό απέχει λίγη ώρα από την πόλη που διαμένουμε, βρίσκονται αρκετές μέρες εκεί και συντηρούν αρκετά ζώα μαζί με τον Θείο μου, κάτι σαν μικρή φάρμα ( πρόβατα, γάτες, κότες, σκυλιά, γουρουνάκια κλπ).

Το πρώτο πράγμα που είδα όταν πήγα ήταν 4 μικρά κουταβάκια , που έκανε το σκυλί μας.

Τα κουταβάκια τρέξανε να με γνωρίσουν και μιας και τα χάιδευα , δεν ξεκολλάγανε από μένα.

Όπου πήγαινα τρέχανε από πίσω ... μάλιστα , όταν τους έδωσα να φάνε κιόλας, ένα από αυτά με άφησε να φάω από το φαγητό του , σηκώνοντας το κεφάλι και περιμένοντας να γευματίσω.

Γνωρίζοντας όμως την εξέλιξη του σκύλου , ξέρω ότι λειτουργούν σαν αγέλη και σέβονται τον αρχηγό της αγέλης. Στο υποσυνείδητό τους έχει περάσει, ότι πρώτα τρώει ο αρχηγός και μετά ότι μείνει , τρώνε οι υπόλοιποι.

Πραγματικά πολύ γλυκό, ευγενικό και όμορφο...

Βίωσα, ότι ζουν όλοι αυτοί που έχουν συγκάτοικο έναν σκύλο ή μια γάτα ή ακόμα και ένα άλλο ζώο. Βίωσα την συντροφικότητα και την αγάπη, έστω και ας μην χρειάστηκε να μιλάμε την ίδια γλώσσα ή να μοιάζουμε..

ήταν πράξη αγάπης!

Έφυγα από το χωριό και γύρισα ξανά στην πόλη...

Όλοι γνωρίζουμε την αποξένωση , την μοναξιά και την εσωστρέφεια της κοινωνίας μας. Μια κοινωνία που προσπαθεί να βρει φίλους και να νιώσει την Άμεση συντροφικότητα των ζώων.

Μου κάνει εντύπωση που όλοι παραπονιούνται για αυτά τα αρνητικά που προανέφερα, αλλά στην ουσία κανείς δε κάνει τίποτα να αλλάξει αυτό.

Κανείς δεν παραδέχεται ότι ίσως φταίει και αυτός λίγο για την αποξένωση της κοινωνίας και... Παίρνει ένα ζώο και κατηγορεί τους άλλους, σαν να λέει "να εγώ δίνω αγάπη στα ζώα, εσείς είστε άχρηστοι, με μίσος στην καρδιά"

Όλοι θεωρούν τον εαυτό του ότι είναι ικανός να δώσει αγάπη και να αγαπηθεί... αρκετοί κατηγορούν τους άλλους ... αρκετοί αναφέρουν την φράση ότι τα ζώα νιώθουν αγάπη ενώ οι άνθρωποι όχι... και αφήνουν την κοινωνία παθητικά να χαθεί.

Πιστεύω ότι ο άνθρωπος έχει γεννηθεί να αγαπάει, να γελάει , να θυμώνει, να κλαίει, να δημιουργεί, να αποτυγχάνει, να ξαναπροσπαθεί, να κερδίζει, να χάνει , να νιώθει , να σκέφτεται , να φτιάχνει, να επιδιορθώνει, να νυστάζει ,να ξυπνάει, να ονειρεύεται , να πεινάει, να σκάβει, να φροντίζει, να βιώνει, να μιλάει με το μυαλό του, να εννοεί πράγματα με ένα χαμόγελο, να παίρνει αγκαλιά , να πονάει, να γίνεται καλά .... οι μέλισσες κάνουν μόνο ένα πράγμα.

Γίνε αυτό που θες να δεις στην κοινωνία... πάρε στοιχεία από το κάθε τι γύρω σου... μάθε ... ο κόσμος μας θα αλλάξει προς το καλύτερο!! Και θα τον αλλάξεις εσύ , γιατί αν αλλάξεις εσύ, θα αλλάξει έστω 1 ακόμα ... και μετά άλλος ένας... τι λες? Εγω ξέρεις τι λέω?

ΓΊΝΕΤΑΙ !