Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Communications , αναφέρεται το να γνωρίζεις ότι κάτι κακό πρόκειται να συμβεί είναι καλύτερο από το να μην γνωρίζεις αν αυτό θα συμβεί ή όχι.
Οι ερευνητές από το University College του Λονδίνου (UCL), στο Ηνωμένο Βασίλειο, χρησιμοποίησαν 45 εθελοντές να παίξουν ένα παιχνίδι στον υπολογιστή, στο οποία υπήρχαν πέτρες κάτω από τις οποίες μπορεί να παραμονεύαν φίδια.
Ο στόχος ήταν να μαντέψει κάποιος εάν ή όχι θα υπήρχε ένα φίδι κάτω από την πέτρα. Όταν κάποιος έβρισκε κάτω από την πέτρα ένα φίδι, βίωνε ένα μικρό ηλεκτροσόκ στο χέρι.
Καθώς οι συμμετέχοντες έγιναν πιο εξοικειωμένοι με το παιχνίδι, η μεθοδολογία των εθελοντών άλλαζε, με αποτέλεσμα διακυμάνσεις στα επίπεδα αβεβαιότητας.
Για τη μέτρηση του στρες, οι ερευνητές εξέτασαν διαστολή της κόρης, τον ιδρώτα και τις εκθέσεις (reviews) που έγραψαν στο τέλος οι συμμετέχοντες.
Οι πιο αγχωτικές στιγμές όταν τα άτομα είχαν 50% πιθανότητα να λάβουν ένα σοκ, ενώ όταν η πιθανότητα είναι ακραία 0% ή 100% παράγεται το λιγότερο άγχος.
Οι άνθρωποι των οποίων τα επίπεδα του άγχους συσχετίζονται στενά με τα επίπεδα αβεβαιότητας , τους ήταν πιο εύκολο να μαντέψουν πόσο πιθανό ήταν να λάβουν ένα ηλεκτροσόκ, γεγονός που υποδηλώνει ότι το άγχος μπορεί να μας βοηθήσει να κρίνουμε πόσο επικίνδυνη είναι μια κατάσταση.
Ενώ πολλοί άνθρωποι θα βρουν οικεία τα ευρήματα, αυτή είναι η πρώτη φορά που μια έρευνα προσδιορίζει ποσοτικά την επίδραση της αβεβαιότητας σχετικά με το στρες.
ο Συγγραφέας της έρευνας Δρ Rob Rutledge σημειώνει ότι οι άνθρωποι που υποβάλλουν αίτηση για μια θέση εργασίας θα είναι κατά κανόνα πιο χαλαροί αν ξέρουν είτε θα την πάρουν είτε δεν θα την πάρουν τη δουλειά. "Το πιο αγχωτικό σενάριο είναι όταν πραγματικά δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε. Είναι η ανασφάλεια που μας κάνει να ανησυχούμε."
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η ανικανότητα ελέγχου μια κατάστασης παίζει επίσης σημαντικό ρόλο.
Στο πείραμα, εκείνοι που εμφάνισαν τη μεγαλύτερη πίεση σε στιγμές μεγάλης αβεβαιότητας ήταν επίσης σε καλύτερη θέση να κρίνουν κατά πόσον ή όχι ένα συγκεκριμένο βράχο έκρυβε ένα φίδι.
Συνοψίζοντας, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι, από την άποψη της εξέλιξης, το γεγονός ότι το στρες συσχετίζεται με την περιβαλλοντική αβεβαιότητα , δείχνει ότι μπορεί να συμβάλει στην επιβίωσή μας μιας και οξύνει τις ικανότητές μας .
Όσο ζωτικής σημασίας είναι σε ακραίες περιπτώσεις , τόσο κουραστικό γίνεται όταν το βιώνει κάποιος ακραία σε τακτά χρονικά διαστήματα .
*Η έρευνα δημοσιεύθηκε στις 30 Μαρτίου 2016 στο περιοδικό Nature Communications, ΗΠΑ.
Οι ερευνητές από το University College του Λονδίνου (UCL), στο Ηνωμένο Βασίλειο, χρησιμοποίησαν 45 εθελοντές να παίξουν ένα παιχνίδι στον υπολογιστή, στο οποία υπήρχαν πέτρες κάτω από τις οποίες μπορεί να παραμονεύαν φίδια.
Ο στόχος ήταν να μαντέψει κάποιος εάν ή όχι θα υπήρχε ένα φίδι κάτω από την πέτρα. Όταν κάποιος έβρισκε κάτω από την πέτρα ένα φίδι, βίωνε ένα μικρό ηλεκτροσόκ στο χέρι.
Καθώς οι συμμετέχοντες έγιναν πιο εξοικειωμένοι με το παιχνίδι, η μεθοδολογία των εθελοντών άλλαζε, με αποτέλεσμα διακυμάνσεις στα επίπεδα αβεβαιότητας.
Για τη μέτρηση του στρες, οι ερευνητές εξέτασαν διαστολή της κόρης, τον ιδρώτα και τις εκθέσεις (reviews) που έγραψαν στο τέλος οι συμμετέχοντες.
Όσο υψηλότερα είναι τα επίπεδα αβεβαιότητας, λένε τα ευρήματα, τόσο μεγαλύτερο το επίπεδο άγχους που βιώνει κάποιος.
Οι πιο αγχωτικές στιγμές όταν τα άτομα είχαν 50% πιθανότητα να λάβουν ένα σοκ, ενώ όταν η πιθανότητα είναι ακραία 0% ή 100% παράγεται το λιγότερο άγχος.
Οι άνθρωποι των οποίων τα επίπεδα του άγχους συσχετίζονται στενά με τα επίπεδα αβεβαιότητας , τους ήταν πιο εύκολο να μαντέψουν πόσο πιθανό ήταν να λάβουν ένα ηλεκτροσόκ, γεγονός που υποδηλώνει ότι το άγχος μπορεί να μας βοηθήσει να κρίνουμε πόσο επικίνδυνη είναι μια κατάσταση.
ο Συγγραφέας της έρευνας Δρ Rob Rutledge σημειώνει ότι οι άνθρωποι που υποβάλλουν αίτηση για μια θέση εργασίας θα είναι κατά κανόνα πιο χαλαροί αν ξέρουν είτε θα την πάρουν είτε δεν θα την πάρουν τη δουλειά. "Το πιο αγχωτικό σενάριο είναι όταν πραγματικά δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε. Είναι η ανασφάλεια που μας κάνει να ανησυχούμε."
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η ανικανότητα ελέγχου μια κατάστασης παίζει επίσης σημαντικό ρόλο.
Στο πείραμα, εκείνοι που εμφάνισαν τη μεγαλύτερη πίεση σε στιγμές μεγάλης αβεβαιότητας ήταν επίσης σε καλύτερη θέση να κρίνουν κατά πόσον ή όχι ένα συγκεκριμένο βράχο έκρυβε ένα φίδι.
Συνοψίζοντας, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι, από την άποψη της εξέλιξης, το γεγονός ότι το στρες συσχετίζεται με την περιβαλλοντική αβεβαιότητα , δείχνει ότι μπορεί να συμβάλει στην επιβίωσή μας μιας και οξύνει τις ικανότητές μας .
Όσο ζωτικής σημασίας είναι σε ακραίες περιπτώσεις , τόσο κουραστικό γίνεται όταν το βιώνει κάποιος ακραία σε τακτά χρονικά διαστήματα .
*Η έρευνα δημοσιεύθηκε στις 30 Μαρτίου 2016 στο περιοδικό Nature Communications, ΗΠΑ.
Διαβάστε επίσης:
Οι άνθρωποι που βιώνουν εντονο άγχος βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά
επιμέλεια άρθρου:
Αντώνιος Καλέντζης MBPsS / MISCP
Μέλος Βρετανικού Συλλόγου Ψυχολόγων
Κλινικών Ψυχολόγων , Νευροψυχολόγων
Μέλος Διεθνής Συλλόγου Coaching Ψυχολόγων
psychologized@gmail.com | www.antonioskalentzis.eu
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε να γράψετε την άποψή σας εδώ