Σε μια έρευνα που δημοσιεύθηκε τον Μάιο του 2016 του Πανεπιστημίου McGill, (Μόντρεαλ, Καναδάς) έγινε ανάλυση στις ενδείξεις θεραπείας από τα αντικαταθλιπτικά και έγινε αξιολόγηση στις τάσεις συνταγογράφησης αντικαταθλιπτικών ,για την κατάθλιψη.
Η χρήση αντικαταθλιπτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει αυξηθεί πολύ κατά τις τελευταίες 2 δεκαετίες. Ένας ύποπτος λόγος για αυτή την τάση είναι ότι οι γιατροί της πρωτοβάθμιας φροντίδας είναι όλο και πιο εύκολο γι αυτούς να συνταγογράφησουν αντικαταθλιπτικά για καταθλιπτικές ενδείξεις.
Για τη μελέτη αυτή, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από ένα ηλεκτρονικό ιατρικό φάκελο και το σύστημα συνταγογράφησης που έχει χρησιμοποιηθεί από τους γιατρούς της πρωτοβάθμιας φροντίδας στην κοινότητα που βασίζεται, στο Κεμπέκ του Καναδά.
Η μελέτη περιελάμβανε φαρμακολογικές συνταγές που εγράφησαν για ενήλικες, μεταξύ Ιανουαρίου 2006 και Σεπτεμβρίου 2015. Όλα τα αντικαταθλιπτικά, εκτός από αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης.
Οι γιατροί που ήταν συγγραφείς στη μελέτη έπρεπε να τεκμηριώσουν τουλάχιστον 1 ένδειξη θεραπείας ανά συνταγή (για όλες τις συνταγές, όχι μόνο των αντικαταθλιπτικών) , χρησιμοποιώντας ένα μενού που περιέχει μια λίστα με τις ενδείξεις .
Μόνο το 55% των αντικαταθλιπτικών συνταγών υποδείχθηκαν για την κατάθλιψη. Οι γιατροί πρότειναν αντικαταθλιπτικά για αγχώδεις διαταραχές 18,5%, αϋπνία 10%, πόνος 10%και διαταραχές πανικού 4%.
Για το 29% όλων των αντικαταθλιπτικών συνταγών (66% των συνταγών όχι για την κατάθλιψη), οι γιατροί συνταγογράφησαν ένα φάρμακο ειδικά για την αϋπνία και τον πόνο.
Οι γιατροί συνταγογραφούν επίσης αντικαταθλιπτικά για αρκετές ενδείξεις συμπεριλαμβανομένης της ημικρανίας, αγγειοκινητικών συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, έλλειψης προσοχής / υπερκινητικότητας και διαταραχές του πεπτικού συστήματος.[1]
Σίγουρα στην Αμερική μπορεί να υπάρχει διαφορετικό καθεστώς για την χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.
Απορία όμως έχω σε σχέση με την Ελλάδα , αν αυτή η έρευνα έχει συσχέτιση.
Πηγή έρευνας :
[1].Katherine T. Mills, PhD et al., Sodium Excretion and the Risk of Cardiovascular Disease in Patients With Chronic Kidney Disease, The Journal of American Medical Association , 315(20):2200-2210 , Μάιος 2016
Η χρήση αντικαταθλιπτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει αυξηθεί πολύ κατά τις τελευταίες 2 δεκαετίες. Ένας ύποπτος λόγος για αυτή την τάση είναι ότι οι γιατροί της πρωτοβάθμιας φροντίδας είναι όλο και πιο εύκολο γι αυτούς να συνταγογράφησουν αντικαταθλιπτικά για καταθλιπτικές ενδείξεις.
Για τη μελέτη αυτή, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από ένα ηλεκτρονικό ιατρικό φάκελο και το σύστημα συνταγογράφησης που έχει χρησιμοποιηθεί από τους γιατρούς της πρωτοβάθμιας φροντίδας στην κοινότητα που βασίζεται, στο Κεμπέκ του Καναδά.
Η μελέτη περιελάμβανε φαρμακολογικές συνταγές που εγράφησαν για ενήλικες, μεταξύ Ιανουαρίου 2006 και Σεπτεμβρίου 2015. Όλα τα αντικαταθλιπτικά, εκτός από αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης.
Οι γιατροί που ήταν συγγραφείς στη μελέτη έπρεπε να τεκμηριώσουν τουλάχιστον 1 ένδειξη θεραπείας ανά συνταγή (για όλες τις συνταγές, όχι μόνο των αντικαταθλιπτικών) , χρησιμοποιώντας ένα μενού που περιέχει μια λίστα με τις ενδείξεις .
Κατά τη διάρκεια της περιόδου της έρευνας, 101.759 συνταγές αντικαταθλιπτικών (6 τοις εκατό του συνόλου των συνταγών) γράφτηκαν από 158 γιατρούς για 19.734 ασθενείς.
Μόνο το 55% των αντικαταθλιπτικών συνταγών υποδείχθηκαν για την κατάθλιψη. Οι γιατροί πρότειναν αντικαταθλιπτικά για αγχώδεις διαταραχές 18,5%, αϋπνία 10%, πόνος 10%και διαταραχές πανικού 4%.
Για το 29% όλων των αντικαταθλιπτικών συνταγών (66% των συνταγών όχι για την κατάθλιψη), οι γιατροί συνταγογράφησαν ένα φάρμακο ειδικά για την αϋπνία και τον πόνο.
Οι γιατροί συνταγογραφούν επίσης αντικαταθλιπτικά για αρκετές ενδείξεις συμπεριλαμβανομένης της ημικρανίας, αγγειοκινητικών συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, έλλειψης προσοχής / υπερκινητικότητας και διαταραχές του πεπτικού συστήματος.[1]
Σίγουρα στην Αμερική μπορεί να υπάρχει διαφορετικό καθεστώς για την χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.
Απορία όμως έχω σε σχέση με την Ελλάδα , αν αυτή η έρευνα έχει συσχέτιση.
Πηγή έρευνας :
[1].Katherine T. Mills, PhD et al., Sodium Excretion and the Risk of Cardiovascular Disease in Patients With Chronic Kidney Disease, The Journal of American Medical Association , 315(20):2200-2210 , Μάιος 2016
Επιμέλεια άρθρου:
Αντώνιος Καλέντζης MBPsS / MISCP
Μέλος Βρετανικού Συλλόγου Ψυχολόγων
Κλινικών Ψυχολόγων , Νευροψυχολόγων
Μέλος Διεθνής Συλλόγου Coaching Ψυχολόγων Εκπαιδευτής Προγραμμάτων Ψυχικής Υγείας Πανεπιστημίου Αιγαίου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε να γράψετε την άποψή σας εδώ